Als ge nu van een geval apart spreekt: awel, de Bob dat is er één. Zelf in de categorie van de aparte gevallen, is hij nog een geval aparter.

​

Niemand kan zich precies herinneren waneer Bob in Molenstede arriveerde. Ineens was 'm er ... en hij is niet meer vertrokken! En Bob zelf weet het ook niet zo goed meer. Hij was al jaren op de dool, op zoek naar de beste plek om z'n plantjes te kweken. Overal was er wel iets dat die plantjes tegenwerkte: te nat, te droog, te warm, te koud, te veel of te weinig wind, ... 

​

Maar in Molenstede zit er blijkbaar iets in de grond! Hij had er zelf niet veel vertrouwen in, maar 2 weken na het zaaien, verschenen er opeens piepkleine scheutjes, en na een paar maanden liefdevol z'n plantjes verzorgen, kon er al geoogst worden, gedroogd en geproefd. En geproefd heeft hij! 'De beste wiet buiten Jamaica', riep hij ... Meulstee-Wiet was geboren!

​

Ondertussen duiken er stiekem in en rond Molenstede op de meest onverwachte plaatsen plantages op, groot en klein. En overal is de Bob content van z'n waar, dus vertrekken zoals hij is gekomen - stillekes en ongemerkt - zal hij niet snel doen.

​

De hogere sferen waarin Bob het grootste deel van zijn dag verblijft, staan in schril contrast met de tonen van zijn basgitaar. En als hij het echt plezant vindt, zingt hij zelfs af en toe een woordeke mee.

​